KRISHNA CHANTS RADHA!

Dear friends, I always feel very suffuse about my goodfortune when I express about Lord Krishna.However, linguistically we write about Lord alot but still it just an attempt, because fact says different. Krishna cannot be Krishna without deification of Radha. because way to reach to Krishna is through her.So Radha is known by her Names like "Shyamsundari", "Krishnamohini", "Madhavramani" etc.
Many epics and poetries of great poet Jaydeva interrelates RADHA-KRISHNA as a Divine and Bhakti originates from a Shaktivalaya..
But Krishna says by his own," I am as a human incarnate worships my eternal , my soul and my divine "The Shyamsundari RADHA".
He further adds," I am just an non-entity   before Radha. She infests me and my life from limitations of human incarnation.
A strong origin of Shaktivalaya has sent by creator of this Srishti Lord Bramha, for pervading me from human life by Radha..
So Radha is "Aatmaswarup" of mine. my soul, my heart where resides her chant eternally.
my origin starts from her umbilical cord and energies my Kundalini Shakti by dilating her arms of warmth , shakti, tej, karuna, kripa and eternal love.
She ramparts from every wound on me and showers the love which works to feel me again cognitive to her obsession for me.
The combinationof her meaningful dalliance , her compassion , her aura is the real lifeline of my human incarnation.
so nothing going to change my love for Radha. from my origin to end through my mid she will be my divine, my source to live and my breath..
In our merrymaking  Raskrida, she shows her mesmeric Shaktivalaya to me and says," Dear Krishna, tell the whole world that Radha- Mohan are perpetual  and it is a longest quest of life where each existing and non-existing entity is divine. And each Krishna is composed of Radha and each Radha is soul of Krishna so like Krishna let's worship the Shri Shri Radha and acquire the blessings of Krishna and Radha..!

                        Courage:

on prescient of the world, Europeans are illustrious for their courage. More precisely Courage resides in their arteries,the roots of this courage has the legacy from their ensistors.
It is said that, Man is great by his deeds not by his birth but the contravorcy lies in the fact that if the birth has taken place in the womb of having jeast of Virtue,wisdom,humanity and COURAGE thyen considering the above facts; Virtue stands against the wills to perform the vices and worships the holifaiths in heart. Wisdom spurts for the generative fulfillment the needs of being contentful.Humanity for uprightness and conservative life where the Courage uplifts the cull of dignity.
Courage outgrows with victory over the spurious decisions which one makes in his lives with the consequences which are eternal,long and deep.
Following ones pure heart only does not clarifies the decisions but heart with peace and contentment should along put forth with courageous approach.
Well, courage and patience has not only have resemblance in meaning "TO WAIT" but it has the resemble approach of attitude how one behaves in the tough situations.

                        Courage
on prescient of the world, Europeans are illustrious for their courage. More precisely Courage resides in their arteries,the roots of this courage has the legacy from their ensistors.
It is said that, Man is great by his deeds not by his birth but the contravorcy lies in the fact that if the birth has taken place in the womb of having jeast of Virtue,wisdom,humanity and COURAGE thyen considering the above facts; Virtue stands against the wills to perform the vices and worships the holifaiths in heart. Wisdom spurts for the generative fulfillment the needs of being contentful.Humanity for uprightness and conservative life where the Courage uplifts the cull of dignity.
Courage outgrows with victory over the spurious decisions which one makes in his lives with the consequences which are eternal,long and deep.
Following ones pure heart only does not clarifies the decisions but heart with peace and contentment should along put forth with courageous approach.
Well, courage and patience has not only have resemblance in meaning "TO WAIT" but it has the resemble approach of attitude how one behaves in the tough situations.

Recently Grahak panchyat aayog has added the statement that water conservation should necessarily be the basic right approved by government of India.And stringency in the water facility will be humiliation of this generous act "irrespective of the natural calamities"..
 Reacting well to the situation, Does the government has cherrished with the reward by the merciful nature to develope the springhead of water and make the ease in water scarcity problem? OR whether the government has blessed with magical stick that will springforth the natural water sources even in case of dearth and famine starvation ??
Dear people, it is casual to blub on self made strategies and sort of unimportant frothy decisions but practical demeanor has its own tough levels.And why only the government as a part of country should always performed as protagonist? Here we the people can also be the pioneer for parenting the water conservation act build by Indian Law series.
Now the legislative approach against every adversity by which we the people are badly suffering from should be enforceable along with its perennial solutions.So from any laymen to intelligence club member can take the initiative in nurturing the water conservation act..
Following are some conservative steps for parenting Water conservation act:
1) Rain water harvesting
2) process of nalla bunding
3) Roof water conservation
 and should make the key CLEAN INDIA and Green INDIA..

                         एकदा देवर्षी नारद ब्रम्हादेवाला विचारतात की देवा आयुष्यात यशाचे मार्ग कोणते ?

तेव्हा ब्रम्हदेव म्हणतात मुनिवर, मुळात  यश हे अमृतकुंभासारखे असते , की जे मिळवण्यासाठी अखंड ,अविरत प्रयत्न करावे लागतात , पण त्या प्रयत्नांनाही जोड हवी असते ती म्हणजे "दिशा ,बुद्धि ,तर्क व अनुमान"यांची। तेव्हा, दिशा ,बुद्धि ,तर्क ,अनुमान हेच यशाचे मार्ग होय। 

पण मुनिवर लक्षात घ्या ,की या यशाच्या मार्गांवर कसे  चलायचे हे मार्गदर्शन करू शकतो तो एकमेव गुरु असतो.

                           

                          द्न्यनाने यशाची प्राप्ती होते  व गुरू म्हणजे अद्न्यानरूपी अंधःकाराचा नयनाट करणारा सूर्याचा तेजस्वी किरण। गुरु म्हंटल्यास अद्न्यानरूपी अंधःकारातून द्न्यनारूपी प्रकाशाकडे नेणारी  वाट.

  व आज ही गुरुंच्या अनंत उपकारांना स्मरण कारणांरी आषाढतील गुरुपौर्णिमा.

                           मित्रांनो, गुरु म्हणजे केवळ द्न्यनाच नाही तर गुरु म्हणजे श्रद्धा , विश्वास,दृष्टी व जगण्याचा आधार. गुरुचरणी वनदन करायास -

                                                "अखंड मंडलाकारम् व्याप्तं येन चराचरम् ,

                                                    तत्पदं दर्शितं येन तस्मै श्रीगुरुवै नमः "

या जगात तत्व एवढे आहेत की जगाता जगाता आयुष्य निघून जाईल, पण त्या सबंध तत्वाच मूळ जिथे स्थिरावल आहे , त्या मुळ!चा शोध  घेण्यास मदतीचा हात देणारा तो एकमेव गुरु असतो।

                            मित्रांनो कृपया लक्षात घ्यावे , शिक्षक व गुरु यांतील फरक हा असा की शिक्षकाचे "अध्यापन" हे कर्म म्हणून व  "अर्थार्जन "हे व्यवसाय म्हणून असे दोनच विचार असू शकतात पण गुरुंचे मात्र   "अध्यापन ,संस्काराध्यापन ,मार्गदर्शन ,विचारदिशादर्शन  व मूल्यशिक्षण " हेच पंचकर्मा होत। 

                             मी ईश्वराला स्मरुन सांगते की, आजही शिक्षाही गुरु होऊ  शकतो पण जर केवळ कर्म म्हणून अध्यापन व् व्यवसाय म्हणून अर्थार्जन हे जरास  बाजुला ठेवल तर ,व त्या ऐवजी वरील पंचकर्मांना प्रार्थमिक कर्तव्य म्हणून आपलसं केल तर। कारण गुरु हा जीवनाची वाट तयार करणारा अभियांत्रिक असतो.

                              गुरु हा शिष्यासाठी त्याचे "तेज ,तत्व ,मती व शक्ती प्रदाता "असतो-

                               "चिन्मयं व्यापियत्सर्वं त्रयलोक्यं सचराचरम् 

                                     तत्पदं दर्शितं येन तस्मैश्री गुरुवे नमः "

म्हणजेच शिष्यानेही अश्या तेज ,तत्व ,मती शक्ती प्रदात्या गुरूच्या ठिकाणी नम्र व्हावे लागते,व  संसाराच्या कल्याणासाठी ग्रहण केलेल्या द्न्यानाचा उपयोग करून गुरुंचे ऋण फेडण्याचा प्रयत्न करावा लागतो।  तेव्हाच गुरु -शिष्याचे नाते परिपूर्ण होते. 

''स्वातंत्र्यवीर सावरकर ''

अंतरात्म्यातील  प्रत्येक  श्वास आणी श्वास , शरीरातील धामन्यांतून  वाहणाऱ्या प्रत्येक  रक्ताच्या थेंबांमधून , मनातल्या  अंधःकाराला ज्योतीचा प्रकाश दाखवून केलेल्या पराकाष्ठेला जर विवेकाची  जोड़ मिळाली तर के उणे ? कारण प्रत्येक कृती , मनातील  प्रत्येक विचार  जार ह्या राष्ट्रमातेला समर्पित केला नहीं तर ते सावरकर नव्हे तर  दूसरे कोण ?

                       स्वर्गरोहणानंतरही  चाचपडून पाहणारे स्पर्श , मनाला रुखरुख लवणारे डोळे  व  हृदयातून येणारा प्रत्येक आवाज हा भारतमातेच्या कल्याणासाठीच आहे  ना हे तपासून पाहणार व्यक्तिमत्व म्हणजे  सावरकरच  होय.

                          आपण  जाणतो , शरीराला आमच्या आत्म्याची जोड असते तेव्हा जीवन तयार होत;पण सावरकर म्हणतात "नश्वर शरीराला  आत्म्याची नव्हे तर अंतरात्म्याची जोड हवी असते ". 

सावरकरांच्या कार्य ,काव्य ,विचार व  कृती यांचा विचार केला तर सातासमुद्रापलीकडचेच काय , ह्या क्षितिजालाही थांग उरणार नाही, महापुरुष जाणतात -

                                    "आपलं आयुष्य हे कधीच आपल नसत "

                                     "ते आपल्याइतकच इतरांच असत.. "

सावरकरांना व्यक्ती म्हणाव तरी कस ? ते तर ईश्वराचा पृथ्वीवरील दैदीप्यमान अंशच !!स्वाभिमान तर अभिमानाने केव्हाच मखरात बसवलेला! सावरकरांच आयुष्य असच होत -

                                     "आयुष्य उर्वशीची कर्पूरगौर काया,

                                      घननीळ मैथुनाचा ,आयुष्य कैफ काळा ,

                                       आयुष्य निग्रहाची ,दुर्दम्य अग्निरेखा ,

                                       आयुष्य आग्रहाची ,अलमस्त धर्मशाळा "

                                        

                                       "आयुष्य अस्मितेचा ,बेलाग एक किल्ला ,

                                        दुनेयेविरुद्ध जुल्मी , आयुष्य एक हल्ला ,

                                        आयुष्य एक सीधे, आव्हान काळपुरुषा ,

                                        बिनतोड आसवांचा ,आयुष्य हा रिसाला "

                                       "विरास विक्रमांची ,आयुष्य एक संधी ,

                                        आयुष्य शंकराचा ,तीसरा अजेय डोळा ". 

विद्याव्यासंगी ,श्रद्धावान , राष्ट्रमातृभक्त आणि हिंदुत्वाचे पुढाकारी असलेल्या सावरकरांना शतशाः प्रणाम.!!!!

मराठीची संस्कृती  कालची , आजची , आणि उद्याची 

भाषेला संस्कृती असते म्हणजे काय ? भाषा  ही समाज व्यवहाराचे साधन, त्या  व्यवहाराचा अंगभूत  भाग  असल्यामुळे, त्या  त्या भाषिक समाजाच्या  परंपरांचा व संस्कृतिचा अंगीत  ठसा तिच्यावर सतत  उमटत असतो. या दृष्टीने मराठी भाषेची  आजची घटना  व  तिच्यातला शब्दसंग्रह हा मराठी समाजाच्या विशिष्ठ परंपरेचा परिपाक होय असे  म्हणता  येईल. मराठीची  संस्कृति हीच. विशिष्ठ  काळातील परंपरेचा परिणाम व  त्या  काळातील ऐतिहासिक आवश्यकता  यानुसार मराठीच्या घटनेत फरक पडत आला आहे.

 मराठीची बाह्य घटना अशी सिद्ध होत असताना  याच इतिहासातून व परंपरेतुन तिने काही विशिष्ठ प्रेरणाही ग्रहण केल्या आहे. मराठीची बाह्य घटना हे जर  तिचे शरीर , तर ह्या प्रेरणा म्हणजे  तिचा आत्मा होय.

          प्रेरणानां तिचा स्वाभाव , तिची संस्कृती मिळतो .व  मराठीच्या  रूपपरिवर्तनात या प्रेरणांनाही महत्वाचे  स्थान  आहे.